Jeden z niewielu filmów przygodowych, który generalnie ma w miarę realną wytłumaczalną fabułę, nie ma tu artefaktów leczących zespół niespokojnych nóg, zwiększających potencję i opóźniających menopauzę, a jednocześnie świecących światłem równoczesnie własnym i odbitym pochodzącym z Syriusza przez tunele czasoprzestrzenne, przemawiających we śnie basem, barytonem i tenorem na raz, a jednakoż każdym z osobna.
NIESTETY
Kto jest Głównym Złym i Niedobrym domyślamy się około 20 minuty części pierwszej. Mało tego, przewidujemy także, dlaczego ten Zły i Niedobry jest takowym. Film przewidywalny do bólu także w późniejszych "zwrotach akcji" (bo co to za zwrot akcji, którego spodziewamy się minimum pół godziny wcześniej?), a jednocześnie w wielu momentach fatalnie zrealizowany (panowie kostiumografy! Po kilku dniach na pustyni ubranie jest brudne, a nie stylizowane na brudne i wyprasowane!).

Gra aktorska? Jeśli chodzi o główną bohaterkę - przemilczmy, w zasadzie tylko pan detektyw stuka od spodu do średniego poziomu.

Mimo to jeśli już nie macie nic innego pod ręką, można obejrzeć. Ale chyba lepiej po raz setny wrócić do Indiany Jonesa lub Bibliotekarza
Pierwsza część trzyma poziom, powiedzmy 6/10. Druga część to totalne nieporozumienie i wtopa na całej linii.